వంటకో మనిషి హాస్య నాటిక ఆధారంగా సింగపూర్ లోని వేవ్సు సంస్థ వారు ప్రదర్శించినందుకు కృతఙ్ఞతలు
full video click here : http://youtu.be/nkrRECPeWks
పాత్రలు :
సునంద : ( అక్క )
మధు : (తమ్ముడు )
అత్తయ్యగారు : ( పక్కింటావిడ )
పార్వతి : ( కుకింగ్ స్పెషలిష్టు )
నలబీం : ( వంటవాడు )
ధర్మరావు : ( తండ్రి )
నేపథ్యం : ఉద్యోగస్తులైన ఓ అక్క తమ్ముడు ఇంటిపనులు , వంట పనులు పంచుకున్నారు. బద్ధకస్తుడైన తమ్ముడు ,అక్కకో వంటలక్కను కుదర్చాలని చెసే ప్రయత్నంలో ......, " ఈ వంటకో మనిషి" (హాస్య నాటిక).
----------1-----------
మధు : అక్కా! అక్కా! అక్కా!
సునంద : నన్నిక్కడే పెట్టుకుని ఏమిటిరా ఆ చిందులు ....
మధు : ఇక్కడే ఉన్నావా , మరి పలకవేం!
సునంద : నీలా ఉరుకులు పరుగులు నా వల్ల కాదుగానీ , ఇంతకీ ఏమిటి విషయం.
మధు : నువ్వు అర్జెంటుగా పెళ్ళి చేసేసుకోవే !
సునంద : ఎంత అభిమానంరా , నీకు ! సంబంధమేదైనా చూసావా , అలాగైతే చెప్పు , నాన్నకి వేంటనే ఉత్తరం రాస్తాను.
మధు : ఒద్దులే ...... ఒద్దులే ..... నేనే చూడ గలిస్తే ఇంత అవమానం జరిగుండేదా ?
సునంద : ఏం జరిగిందిరా .....
మధు : అదే ! బ్రహ్మచారి ముదిరినా , బెండకాయ ముదిరినా పనికి రాదంటేను .....
సునంద : ఆ సామెత ఆడవాళ్ళకు వర్తించదురా .. బహుశా అన్నవాళ్ళు నీ గురించే అని ఉంటారు.
మధు : అన్నది నాగురించే , అనుకో - కాని నీ పెళ్ళి కానిదే నేనెట్లా చేసుకుంటాను ?
సునంద : ఒరే ఒరే ఒరే ! ఇదా నీ దురాలోచన. అర్జంటుగా పెళ్ళి చేసుకోమంటే ,మా తమ్ముడికి నా మీద ఎంత అభిమానం .. అనుకన్నాను.
మధు : అది కాదే ...... .
సునంద : ఏది కాదురా ? నువ్వు నన్నేం పోషిస్తున్నావా, నావుద్యోగం, నాసంపాదనా నాకుంది.అట్టే మాట్లాడితే ..... నువ్వు ఉద్యోగం చేసి సంపాదిస్తున్నా, తిండికి నా మీదే ఆధారపడుతున్నావు. జాగ్రత్త !!!
మధు : అదేంటే అలా ఆంటావు. ఖర్చులు సరి సమానంగా భరిస్తున్నాం కదా! నా జీతమంతా బేంకులో దాచేసుకుంటున్నానా ?
సునంద : ఇంట్లో చాకిరీ ఎవరు చేస్తారోయ్ , వండిపెట్టద్దూ. దర్జాగా ఆఫీసు టైమయ్యేదాకా దుప్పటీ ముసుగు కూడా తీయవు .
మధు : వంటచేస్తే సరిపోతుందా... చేయడానికి సరుకులు నువ్వు కొనితెస్తున్నావా ?
సునంద : ఆ ...తెస్తున్నావు మాచెడ్డ నెలకొక్క రోజు. రోజూ నేనే కూరలు కొనుక్కోవాలి.
మధు : నేనేం తేనన్నానా.... తెస్తే చచ్చువంటావ్ పుచ్చువంటావ్ .
సునంద : ఓ వస్తువైపోతే తెమ్మంటే గుర్తే వుండదు పై పెచ్చు.... ఆమాత్రం తెచ్చుకోలేవా ... అంటూ రాగాలు తీస్తావ్ .
మధు : అక్కా ఎక్కువ మాట్లాడకు, వినే వాళ్ళేమనుకుంటారు.
సునంద : ఆ ఏమనుకుంటారేం.....
మధు : అక్కడికేదో .....నీసొమ్ము శ్రమశక్తి దోచేస్తున్నట్టు.
సునంద : కాదా!
మధు : ముమ్మాటికీ కాదు .లెక్కలు చూసుకుంటే , చాలా లెక్కలు పెట్టాలి. ప్రతీ పండక్కీ నాడబ్బుతోనే బట్టలు కొంటున్నాను.
సునంద : అప్పచెల్లెలుకి బట్టలు పెట్టడం కూడా లెక్క కడుతున్నావన్నమాట .
మధు : నువ్వు తమ్ముడికి భోజనం వండి పెట్టడం లెక్కకట్టలేదా....మరి.
సునంద : ఛీ ,నీతో వాదించడం శుద్ధ దండగ .
మధు : నేనేం వాదించమనలేదు , చక్కగా ఎవరైనా నిరుద్యోగిని చూసి పెళ్ళిచేసుకో అన్నాను.
సునంద : మళ్ళీ... పెళ్ళంటావ్ , అందులో.... నిరుద్యోగిని చూసి పెళ్ళిచేసుకో మనడంలో నీ దురుద్దేశం ఏమిటిరా?
మధు : ఉద్దేశ్యం ఏమీ లేదక్కా .... నీ ఫ్రెండ్ సరోజ చూడు.... తను ఉద్యోగం చేస్తోందికదా. కాబట్టి నిరుద్యోగిని పెళ్ళిచేసుకుంది .ఏ పనీ లేదు కాబట్టి ఆ మహానుభావుడు-అదే సదరు భర్తగారు ఎంచక్కా పెళ్ళానికి వండి పెడుతున్నాడు.
సునంద : నీ....మొహం.....తగలెయ్యా.... నీక్కావల్సింది బావగారు కాదు, వంటవాడు.
మధు : నేను... అలా....అనలేదే...
సునంద : ఎలా అన్నా నీవుద్దేశ్యం బోధపదుతూనే వుంది.
మధు : నువ్వు తప్పుగా అర్ధం చేసుకుంటున్నావు అక్కా.... నాదేముంది ఏ హోటల్లోనైనా తినేసి కాలం గడిపేస్తాను. నువ్వే ఇంటా బయటా శ్రమ పడిపోతున్నావు....పాపం.
సునంద : అందుకని ఓ వంటవాణ్ణి చూసి కట్టుకోమంటావా ?
మధు : అదుగో మళ్ళీ కోప్పడుతున్నావ్ .... నీకు పెళ్ళైతే.... నేనేం నీ ఇంట్లో తిష్ట వేసుక్కూర్చోను బావగారి సేవలు నీకే పరిమితం.
సునంద : మహ చెప్పొచ్చావులే .... ఆ వచ్చే బావగారు నాకేదో బ్రహ్మా రథం పట్టేస్తారన్నట్లు.... ఈ రోజుల్లోమగ మహారాజులకి .. పెళ్ళాం.... అందంగా ఉండాలి.... చదువుకోవాలి.... ఉద్యోగం చేయాలి. ఇంట్లో ఊడిగమూ చేయాలి. ఆడ జాతికి యీ కష్టాల లిస్టు రాసిపెట్టి ఉన్నదే.
మధు : నువ్వన్నదీ నిజమేనే..... నాకొలీగ్స్ కొందరు..... కొందరేమిటి అందరూ భార్యామణి ఉద్యోగం చేసేదే కావాలంటున్నారు.
సునంద : అంతేరా అంతే..... ఆడపిల్ల ఏం సుఖపడినా పుట్టింట్లోనే.
మధు : అయితే మన సమస్యకు పరిష్కారం ?
సునంద : కొంచెం నీలో సంస్కారం
మధు : నా మీదే విరుచుకు పడాతావ్ ... ఇప్పుడే అన్నావా... ఆడపిల్ల ఏం సుఖపడినా పుట్టింట్లోనే అని... కాబట్టీ ..... ఈ వంట డ్యూటీ అయినా నీకు తప్పించేయాలి.
సునంద : ఆడవాళ్ళకు అది తప్పదురా .
మధు : ఎందుకు తప్పదే ? వెంటనే పేపర్లో ఒక ప్రకటన ఇచ్చేస్తాను.
సునంద : ఏమని ... ఉద్యోగం చేస్తున్న ఓ ఇద్దరు అప్పాతమ్ముళ్ళకు వంటవాడు కం బావగారు కావాలనా.....
మధు : ఏంటక్కా ఎప్పుడూ ఎకసెక్కాలేనా .
సునంద : మరి నీ వరస అట్లానే ఉంది . మనం చేస్తున్నదే ఊడిగం మళ్ళీ మనకు వంట ఊడిగం చేయడానికి మరో చిరుద్యోగా.
మధు : ఏ మాట నువ్వు చెప్పినా డొంకతిరుగుడే...... ఇక నీ మాటలు వినేదిలేదు, ఇప్పుడే వెళ్ళి పేపరు ప్రకటన ఇచ్చి వస్తాను...
సునంద : ఒరే ..ఒరే.... కొంచెం అన్నం తినిపోరా.....
మధు : కుదరదే .... చస్తే నీ వంట నేనింక తినను.
సునంద : వెళ్ళు ....వెళ్ళు..... తెగ ఉరుకుతున్నావ్ , ఏదో రోజు నీతిక్క కుదరకపోదు.
అత్త య్య (పక్కింటావిడ ): అమ్మాయ్ సునందా..... సునందా...
సునంద : మీరా అత్తయ్యగారు రండి,రండి .....
అత్త య్య (పక్కింటావిడ ): ఏమిటమ్మా అంతలా కేకలేసుకుంటున్నారు.... కొంపతీసి తగువా.
సునంద : తగువా నాపాడా ... ఇంట్లో ఒక్కపని ముట్టుకోడు. నేను శ్రమ పడిపోతున్నానుట వంట వాడిని పెడతాడుట..వంటవాడ్ని.
అత్త య్య (పక్కింటావిడ ): పోనీ లేమ్మా.... అంతగా అభిమానించే తమ్ముళ్ళు దొరకొద్దూ....
సునంద : దానికేం తక్కువ లేదు లెండి.... కాక పోతే వాడి బట్తలు కూడా నేనే ఉతికి పెట్టాలి... ఇంతకీ మీరొచ్చిన పనేమిటీ....
అత్త య్య (పక్కింటావిడ ):అదా.. నేను మహిళా మండలికివెళ్తున్నాను.. మీ మామయ్యగారు ఆఫీసు నుంచి వస్తే ఈ తాళాలియ్యమ్మా, వార్షికోత్సవం... రాత్రి రావడం లేటవుతుందని చెప్పు .... అతనేం చేసుకుంటే అదే నాకింత ఉంచమని చెప్పమ్మా....
సునంద : అలాగే లెండి...
అత్త య్య (పక్కింటావిడ ): వస్తానమ్మా... ఇల్లు జాగ్రత్త....
సునంద : ఇలాంటి వాళ్ళను చూసే... బావగార్లు వంటచేసి పెడతారనుకుంటున్నాడు మా వాడు.
--------- 2 --------
సునంద : మధూ... ఉదయాన్నే తయారై ఇంత తీరుబడిగా కూర్చున్నావేమిటిరా....ఆఫీసుకు వెళ్ళవా...
మధు : సెలవు పెట్టానుగా....
సునంద : అలాగా... ఒంట్లో బాగాలేదా ! రాత్రి తిండితినక పోతే ....
మధు : (విసుగ్గా ) బాగానే.... ఉందే....
సునంద : సరే . నేను ఆఫీసుకెళ్ళొస్తాను..... వంటింట్లో ఫ్రిజ్ లో0C4D;0ఛ్4డ్;అన్నీ పెట్టాను.కావల్సినవి పెట్టుకు తిను...రాత్రి వచ్చిన తరువాత వంటచేస్తాలే .
మధు : అక్కర్లేదు.
సునంద : ఏమ్మాయరోగం ....
మధు : ఎందుకు సెలవు పెట్టాననుకుంటున్నావ్....
సునంద : వంట చేయడం ప్రాక్టీస్ చేస్తావా ? చెయ్ ...చెయ్ ... నాకొచ్చే మరదలైనా సుఖ పడుతుంది
మధు :కాదు...నువ్వు సుఖపడాలనే ...నువ్వూ ఆఫీసుకువెళ్ళక్కర్లేదు. డేటు వేయకుండా నువ్వు నాకిచ్చిన నీలీవు లెటరు కూడా మీ ఆఫీసులో ఇచ్చాను.అందుకే నువ్వు కూడ వెళ్ళాక్కార్లేదు... ఇవాళ మనం ఎంచక్కా వంటవాడ్ని పెట్టుకోవాలి.
సునంద : ( చిరునవ్వుతో ) పెట్టుకోవాలా ? కట్తుకోవాలా....
మధు : ఇదుగో ... ఆ వచ్చేది ఆడో మగో నీకేం తెలుసు...
సునంద : అంటే ... ఈ అక్కను సుఖ పెట్టడానికి ... ఇంకో తంటలక్కను పెడుతున్నావన్నమాట.
మధు : వస్తారుగా ... చూద్దూగాని కూర్చో....మనం ప్రకటనిస్తే క్యూయే.....
పార్వటి జైన్ : సార్ .... సార్...
మధు : ఎస్.... కమిన్ ....
పార్వటి జైన్ : (ముద్దముద్దగా ) సార్...నా పేరు పార్వాటీ జైన్ పేపర్లో మీ అడ్వర్టేజ్ మెంట్ చూసీ వస్చాను... నాకూ చైనా కుకింగ్ అకాడమీ డిప్లొమో ఉంది . రష్యన్ ఫాస్ట్ ఫుడ్ బ్యాచులర్ డిగ్రీ ఉంది. ట్వరలో... ఇండియన్ గౌర్నమెంట్ నాకు డాక్టరేట్ ప్రపోజ్ చేస్తామన్నారు. ప్రస్టుతం .... హోం సైన్స్ హౌస్ కీపింగ్స్ లో పి ....హెచ్ .... డి .... చేస్తున్నాను.
మధు : ఏం కిచిడీ ... చేస్తుందక్కా....
సునంద : ఇంతకీ మీరేం చేస్తారమ్మా....
పార్వటి జైన్ : ఖుకింగ్.... ఖుకింగ్ చేస్తాను... కోచింగ్ ఇస్తానూ ఖూడా...
మధు : ఏంటంటుందే ... అక్కా ....
సునంద : అదేరా.... వంట చేస్తుందిట....
మధు : దానికీ.... డిగ్రీలు ఫైళ్ళూ ఎందుకూ....
సునంద : నన్నడుగుతావేం.... నువ్వేమని ప్రకటనిచ్చావో.... ఆవిడెందుకొచ్చిందో ....నువ్వే కనుక్కో..అసలేం చేస్తుందో....
మధు : మీరు.... ఏ.... ఏ.... వంటలు చేస్తారండి
పార్వటి జైన్ : పాముటోస్తు ..చెస్టాను... కప్పల్ ఉరగాయి.. పెదతాను. ఈసుళ్ళు - వెపుడు చెశ్తాను.ఇవి నా స్పెషల్ ఐటంస్ రోజూ ....ఎన్నీ కేలరీస్ పుడ్ మనిషి అవసరమో చూషి వంటల్ ప్రిపేర్ చేశ్తాను .
సునంద : తింటే నేను చస్తానురా ! ( తమ్ముడితో )
పార్వటి జైన్ : చచ్చుతకు కాదు మేడం ... ఆరోగ్యం వచ్చుతకు ....
మధు : చూడండి పార్వతిగారు మేము చైనా , రష్యా వంటకాలు తినము . మాకు ఇండియన్ వంటకాలు చేసే వాళ్ళేకావాలి.
పార్వటి జైన్ : యస్... సార్ ..... నేను వచ్చింది అందుకే,..ఇండియన్ గవర్నమెంట్ ప్రపోస్ చేసిన డాక్టరేట్ కై రిసర్చి సేయాలి . మీ ఇంత కుక్కీంగ్ డైరెక్టరుగా ప్రాక్టీస్ చేష్టాను.
సునంద : ఒరే .... ప్రయోగాలు చేస్తుందిట్రా .... మన మీద
మధు : అక్కా... నువ్వు నన్ను గాభరా పెట్టకే . చూడండి పార్వతిగారు.....
పార్వటి జైన్ : పార్వాటీ ..... పార్వాటీ .....
మధు : అలాగే ఏదో ఒకటి ...... మేము స్వచ్ఛమైన ఆంధ్రులం. ఆంధ్రుల వంటకాలు మీకు చెయ్యడం వచ్చా !
పార్వటి జైన్ :టెలుసు...టెలుసు... గో....గూరా ...పస్చడీ.... తోటకూ.....రా... !
మధు : గట్టిగా అరవకండి.... వినే వాళ్ళు ఏదో అనుకుంటారు...
పార్వటి జైన్ : ఓఖే...ఓఖే.... నన్ను డ్యోటీలో ఎప్పుడు జాయిన్ కమ్మంటారు...
సునంద : కమ్మనరు...... పొమ్మంటారు.
పార్వటి జైన్ : ఆంఠీ ....
సునంద : ఆ.... నేను నీకు ఆంటీ లా కనబడుతున్నానే....
మధు : అదికాదక్కా... అంటే అని ఆవిడుద్దేశం.
సునంద : ఒరేయ్ ... నాకు ఒళ్ళు కంపరమెక్కి పోతోంది... ముందు దాన్నిక్కడనుంచి పంపించు.
పార్వటి జైన్ : మేడం... డోంట్ లూస్... యువర్ టంగ్ ...
మధు : సారీ...సారీ.... పార్వతిగారూ... ఏమీ అనుకోకండి... మా అక్కకి కొంచెం కోపం ఎక్కువ... సారీ చెపుతున్నాగా... వెళ్ళిరండి.
సునంద : ఒరేయ్ ! మధూ ! నిన్నూ......
మధు : అక్కా ! శాంతించూ....
సునంద : మధూ ! తంటలక్కా... అంటే నీకు తెలుసా....
మధు : తెలీదు... ఎవరే అక్కా.....
సునంద : ఇప్పుడొచ్చిందే... దాన్నే అంటారు.
నలభీం : ఆర్యా.....ఆర్యా.....ఆర్యా....
సునంద : ఎవరో ... పిలుస్తున్నట్లు ఉందిరా....
మధు : ఎవరదీ ?
నలభీం : ఆర్యా ! నన్ను నలభీం అంటారు.
సునంద : అంటే... నువ్వు నలభీమ పాకం చేసి పెడతావా... నాయనా !
మధు : వంట వాడంటే ఇలా ఉండాలి ... చేతిలో గరిటా... ముఖం వర్ఛస్సూ... వారే..వా.. అక్కా... దొరికాడు సరైన వంటవాడు.
నలభీం :కౄత~~గ్0C59;0ఛ్41;డను... ఆర్యా! కౄత~~గ్0C59;0ఛ్41;డను...
సునంద :మధూ ! యితని భాష వింటున్నావా...స్వచ్చమైన సంస్కౄతాలూ.....తత్సమాలు...ఇక మన వంటకాలేమో కనుక్కో....
నలభీం :క్షంతవ్యుడను.... ఈ ఒక్క భాషా విషయమున మాత్రము... నన్ను క్షమింపుడు , వంటకాల విషయమున నన్ను మించువారు లేరు... చిన్నారి పొన్నారి చిరుత కూకటినాడు... పచియించితిన్ పలు పాక చిత్ర విచిత్రాన్నముల్.....
మధు : చిత్రాన్నముల్ అంటే అర్ధం చెబుతారా .... నలభీం గారూ...
నలభీం : పులగం, పులిహోరా, దద్దోజనం, చక్రపొంగలి... అను
చతుర్విధ అన్నములని పాకశాస్త్రం చెబుతోంది నాయనా....
సునంద : అయిపోయాడు వీడు...
నలభీం : కాలేదింకా.... నూనూగు మీసాల నూత్న యవ్వనమునాడు, గర్మసాల కూరలు ఘమఘమ లాడించి ఘనుడనైతి....
మధు : అరే .... వా... నోరూరిపోతోంది.... ఈ రోజే మీరు మా ఇంట్లో చేరిపోవాలి.
నలభీం : తప్పక చేరెదను... కాని ఈ గ్యాసుపొయ్యి స్టవ్ లు నాకు పనికిరావు... ఇచ్చట మూడడుగుల గొయ్యి తవ్వించి .... కట్టెలూ వగైరా తెండు.
మధు : అవెందుకు స్వామీ.....
సునంద : నిన్ను పాతెయ్యాలో... దహన సంస్కారం చేయలో వారికి బోధపడక.....
మధు : అక్కా...వాయిముడు..
సునంద : నేను నోరు మూసుక్కూచుంటే ... వాడు ఇల్లు గుల్లచేసి పోతాడు , నీకింకా అర్ధం కాకపోతే వాడు జీతం ఎంతిమ్మంటాడో అడిగి చూడు.
మధు : అదీ నిజమే... చూడండి....మీరు నెలకు ఎంత జీతం తీసుకుంటారు.....
నలభీం : నేను నెలకు తీసుకోను... రోజువారీ లెఖ్ఖ....
మధు : ఆ లెక్కేదో ... చెప్ప వయ్యా .... భీమయ్యా....
నలభీం : వందలోపు విస్తర్లకు... రెందు పూటలకూ రెండువేలు..ఆ పైన ప్రతి విస్తరకూ....ఐదు రూపాయలు దారి ఖర్చులు మీరే భరించాలి.
మధు : నేనేం హోటలు పెట్టుకున్నానా.... ఈ విస్తరాకుల లెక్కేమిటీ.... అర్ధమయ్యింది...పెళ్ళిళ్ళకు....సంతర్పణలకూ....వీడువంటవాడు.
నలభీం : ఆర్యా ! గ్రహించితిరి.... మీరు నన్ను తెలుసు కుంటిరిప్పటికి... ఆర్యా ! ఈ రోజుకు ఎంతమందికి.
సునంద : ఊరందరికీ....
నలభీం : ఆ.....అంతమందికే.....
మధు :ఆర్యా ! అరెరే ... మీభాష నాకొస్తోంది...మా అక్కా పెండ్లికి తప్పక మిమ్మల్ని పిలుస్తాను.. ప్రస్తుతానికి దయ చేయండి...
నలభీం : ఆర్యా ! అక్కగారి పెండ్లికి నన్ను మరిచి పోకండీ.....
మధు : వెళ్ళి రావయ్యా.... ఛీ..ఛీ.... ఈ రోజు ఎవరి ముఖం చూసానో... తల దిమ్మెక్కి పోయింది...
సునంద : తెలివి తక్కువ పనులు చేస్తే.... యిలాగే...ఏడుస్తాయి....నాకు నీకు ఓ రోజు సెలవు దండుగ కాస్త ఒళ్ళు వంచి ఎవరిపనులు వాళ్ళు చేసుకుంటే.... మను వంటవాడూ....తంటలక్కా... ఎవరూ అక్కరలేదు.
మధు :ఎప్పుడూ.... నా మీద విరుచుకు పడడమే గానీ..... నీ సుఖం కోసం నేనెంత కష్టపడుతున్నానో గమనించవు.
సునంద : ఆ.... కనబదుతూనే వుంది సంబరం.... చూడు నాకే కష్టం లేదుగానీ....కావాలంటే నువ్వే అర్జంటుగా పెళ్ళి చేసుకో...... కావాలంటే.....నాన్నకు నేను రికమెండ్ చేస్తాను.
మధు :అంత పని చేసేవు....నాన్న ఒంటికాలిమీద లేస్తాడు...
ధర్మారావు : అమ్మాయ్ సునందా.........ఒరేయ్ మధూ.....
సునంద : అదిగో.... మాటల్లోనే నాన్న వచ్చారు.
మధు :నీకు వెయ్యేళ్ళు ఆయిష్షు నాన్నా......
ధర్మారావు : నోర్మూయ్..... తండ్రిని నేనా ....నువ్వా.... నన్నే దీవిస్తావురా....
మధు : అబ్బ.....బ్బే.... మాటవరసకు అంటారు కదా...అని...
ధర్మారావు : నీకుమాట - వీరగులు అంత బాగా తెలుసురా ! అయితే కుండమార్పిడి సిద్ధపడు. లేకపోతే ఈ జన్మలో మరి మీ అక్కయ్యకి పెళ్ళి నేను చెయ్యిలేను.
సునంద : నాకు తొందర లేదు గాని నాన్నా! ముందు వీడి పెళ్ళి కానియ్యిండి అర్జంటుగా ..... పెళ్ళి పెళ్ళి అంటూ మహ తొందర పడి పోతున్నాడు.
మధు : అబ్బే....తొందరెందుకూ.....నాక్కొంచెం పనుంది...అలా వెళ్ళి వస్తాను....
ధర్మారావు : ఆగరా....ఆగు..... ఆగమన్నది నిన్నే... బంగారం లాంటి
సంబంధం, అబ్బాయి ఎం .బి .ఏ చేసాడు. నాగపూర్లో ఉద్యోగం చేస్తున్నాడు... మీ అక్కయ్యకు చక్కని ఈడూ.. జోడూ... ఏమంటవ్.
మధు : బావగారికి వంటచేయడం వచ్చా....?
ధర్మారావు : అమ్మా సునందా.... ఇదేం తిక్క ప్రశ్నే... ఏమడుగుతాడో
అనుకుంటే వంట చేయడం వచ్చా అంటున్నాడు...
సునంద : నా బుర్రా...ఇలాగే తినేస్తున్నాడు... నాకు వంట చేసి పెట్టే మొగుడు రావాలని వాడి కోరిక.
ధర్మారావు : వాడి కోరికేమో గానీ.... వీడి నోటి చలవ కాబోలు...అబ్బాయి
ఎం .బి .ఏ చదువుకున్నా ఆ కుర్రాడు ఇల్లు అద్దంలా ఉంచుకున్నాడు... నేను వెళ్ళిన పూట... స్వయంగా వంట
చేసి పెట్తాడు సుమా...
మధు : ఓ.కే... అయితే నేను పెళ్ళికి ఒప్పుకుంటున్నాను...
సునంద : మధూ...పెళ్ళి నాకురా..నువ్వు ఒప్పుకోవడమేంటి మధ్యలో..
ధర్మారావు : లేదమ్మా వాడే ఒప్పుకోవాలి... అతనికి ఓ చెల్లెలుంది
అందుకని కుండమార్పిడికి అయితేనే సిద్ధపడమన్నాడు.
మధు : కుండమార్పిడా ...ఎందుకూ....
సునంద : ఆగండి నాన్నా....వాడికి నేను చెప్తాను...మీ బావగారికి నువ్వు వండి పెట్తాలిరా......
ధర్మారావు :ఒరేమధూ... ఆపిల్ల బ్.ఏ దువుకుంది...అందంగా ఉంటుంది .... నీ మాట చెప్తే.....
సునంద : నాన్నా....ఆ పిల్లకు వంట వచ్చా...
మధు : నిజమే ...అది కనుక్కో ముందు...
ధర్మారావు : అక్కడే ఉన్నదిరా చిక్కు... ఆ పిల్లకు అంతగా వంటలు రావు అయినా ఫరవాలేదు......
మధు : ఫరవాలేదంటే...
ధర్మారావు : అదేరా.... ఎవరో పార్వతని .... కుకింగ్ ప్రాక్టీషనర్ దగ్గర....
మధు : ఆవిడ దగ్గరా...!
సునంద : భేషుగ్గా ఉంటుంది....
ధర్మారావు : ఆవిడ దగ్గరే ... వంటా వార్పూ....నేర్చుకుంటానంటోంది...
ఈ మధ్య వంట చేయడంకూడా..కోర్సుగా పెడుతున్నారటగా.
మధు : నాన్నా... వద్దొద్దు... ఆవిడ దగ్గిర మాత్రం నేర్చుకోవద్దు....
సునంద : వంటావార్పులకూ...కుండమార్పిడికీ.... ఇప్పటికిరా పొంతనకుదిరింది....ఈ పెళ్ళికి నేను ఒప్పేసుకుంటున్నాను.
మధు : ఒద్దూ ...ఒద్దూ....ఒద్దూ ....!
ధర్మారావు : ఏమిటమ్మా....ఇలా అరుస్తాడు...
మధు : నీకేం తెలుసు నాన్నా .... నా బ్రతుకు పాములటోస్టు...కప్పల
ఊరగాయి...అయిపోతుంది...అంతకన్నా, అక్క దగ్గరే వంట నేర్చుకుని....అక్కకే వండి పెడతాను....
సునంద : మరి అర్జంటుగా పెళ్ళిరా....
మధు : అంతకన్నా అర్జంటుగా ముందు నేను వంట నేర్చుకోవాలి...
ధర్మారావు : శుభం...మీరో ఇంటివారైతే....అన్నీ అవే వంట పడతాయ్.
full video click here : http://youtu.be/nkrRECPeWks
పాత్రలు :
సునంద : ( అక్క )
మధు : (తమ్ముడు )
అత్తయ్యగారు : ( పక్కింటావిడ )
పార్వతి : ( కుకింగ్ స్పెషలిష్టు )
నలబీం : ( వంటవాడు )
ధర్మరావు : ( తండ్రి )
నేపథ్యం : ఉద్యోగస్తులైన ఓ అక్క తమ్ముడు ఇంటిపనులు , వంట పనులు పంచుకున్నారు. బద్ధకస్తుడైన తమ్ముడు ,అక్కకో వంటలక్కను కుదర్చాలని చెసే ప్రయత్నంలో ......, " ఈ వంటకో మనిషి" (హాస్య నాటిక).
----------1-----------
మధు : అక్కా! అక్కా! అక్కా!
సునంద : నన్నిక్కడే పెట్టుకుని ఏమిటిరా ఆ చిందులు ....
మధు : ఇక్కడే ఉన్నావా , మరి పలకవేం!
సునంద : నీలా ఉరుకులు పరుగులు నా వల్ల కాదుగానీ , ఇంతకీ ఏమిటి విషయం.
మధు : నువ్వు అర్జెంటుగా పెళ్ళి చేసేసుకోవే !
సునంద : ఎంత అభిమానంరా , నీకు ! సంబంధమేదైనా చూసావా , అలాగైతే చెప్పు , నాన్నకి వేంటనే ఉత్తరం రాస్తాను.
మధు : ఒద్దులే ...... ఒద్దులే ..... నేనే చూడ గలిస్తే ఇంత అవమానం జరిగుండేదా ?
సునంద : ఏం జరిగిందిరా .....
మధు : అదే ! బ్రహ్మచారి ముదిరినా , బెండకాయ ముదిరినా పనికి రాదంటేను .....
సునంద : ఆ సామెత ఆడవాళ్ళకు వర్తించదురా .. బహుశా అన్నవాళ్ళు నీ గురించే అని ఉంటారు.
మధు : అన్నది నాగురించే , అనుకో - కాని నీ పెళ్ళి కానిదే నేనెట్లా చేసుకుంటాను ?
సునంద : ఒరే ఒరే ఒరే ! ఇదా నీ దురాలోచన. అర్జంటుగా పెళ్ళి చేసుకోమంటే ,మా తమ్ముడికి నా మీద ఎంత అభిమానం .. అనుకన్నాను.
మధు : అది కాదే ...... .
సునంద : ఏది కాదురా ? నువ్వు నన్నేం పోషిస్తున్నావా, నావుద్యోగం, నాసంపాదనా నాకుంది.అట్టే మాట్లాడితే ..... నువ్వు ఉద్యోగం చేసి సంపాదిస్తున్నా, తిండికి నా మీదే ఆధారపడుతున్నావు. జాగ్రత్త !!!
మధు : అదేంటే అలా ఆంటావు. ఖర్చులు సరి సమానంగా భరిస్తున్నాం కదా! నా జీతమంతా బేంకులో దాచేసుకుంటున్నానా ?
సునంద : ఇంట్లో చాకిరీ ఎవరు చేస్తారోయ్ , వండిపెట్టద్దూ. దర్జాగా ఆఫీసు టైమయ్యేదాకా దుప్పటీ ముసుగు కూడా తీయవు .
మధు : వంటచేస్తే సరిపోతుందా... చేయడానికి సరుకులు నువ్వు కొనితెస్తున్నావా ?
సునంద : ఆ ...తెస్తున్నావు మాచెడ్డ నెలకొక్క రోజు. రోజూ నేనే కూరలు కొనుక్కోవాలి.
మధు : నేనేం తేనన్నానా.... తెస్తే చచ్చువంటావ్ పుచ్చువంటావ్ .
సునంద : ఓ వస్తువైపోతే తెమ్మంటే గుర్తే వుండదు పై పెచ్చు.... ఆమాత్రం తెచ్చుకోలేవా ... అంటూ రాగాలు తీస్తావ్ .
మధు : అక్కా ఎక్కువ మాట్లాడకు, వినే వాళ్ళేమనుకుంటారు.
సునంద : ఆ ఏమనుకుంటారేం.....
మధు : అక్కడికేదో .....నీసొమ్ము శ్రమశక్తి దోచేస్తున్నట్టు.
సునంద : కాదా!
మధు : ముమ్మాటికీ కాదు .లెక్కలు చూసుకుంటే , చాలా లెక్కలు పెట్టాలి. ప్రతీ పండక్కీ నాడబ్బుతోనే బట్టలు కొంటున్నాను.
సునంద : అప్పచెల్లెలుకి బట్టలు పెట్టడం కూడా లెక్క కడుతున్నావన్నమాట .
మధు : నువ్వు తమ్ముడికి భోజనం వండి పెట్టడం లెక్కకట్టలేదా....మరి.
సునంద : ఛీ ,నీతో వాదించడం శుద్ధ దండగ .
మధు : నేనేం వాదించమనలేదు , చక్కగా ఎవరైనా నిరుద్యోగిని చూసి పెళ్ళిచేసుకో అన్నాను.
సునంద : మళ్ళీ... పెళ్ళంటావ్ , అందులో.... నిరుద్యోగిని చూసి పెళ్ళిచేసుకో మనడంలో నీ దురుద్దేశం ఏమిటిరా?
మధు : ఉద్దేశ్యం ఏమీ లేదక్కా .... నీ ఫ్రెండ్ సరోజ చూడు.... తను ఉద్యోగం చేస్తోందికదా. కాబట్టి నిరుద్యోగిని పెళ్ళిచేసుకుంది .ఏ పనీ లేదు కాబట్టి ఆ మహానుభావుడు-అదే సదరు భర్తగారు ఎంచక్కా పెళ్ళానికి వండి పెడుతున్నాడు.
సునంద : నీ....మొహం.....తగలెయ్యా.... నీక్కావల్సింది బావగారు కాదు, వంటవాడు.
మధు : నేను... అలా....అనలేదే...
సునంద : ఎలా అన్నా నీవుద్దేశ్యం బోధపదుతూనే వుంది.
మధు : నువ్వు తప్పుగా అర్ధం చేసుకుంటున్నావు అక్కా.... నాదేముంది ఏ హోటల్లోనైనా తినేసి కాలం గడిపేస్తాను. నువ్వే ఇంటా బయటా శ్రమ పడిపోతున్నావు....పాపం.
సునంద : అందుకని ఓ వంటవాణ్ణి చూసి కట్టుకోమంటావా ?
మధు : అదుగో మళ్ళీ కోప్పడుతున్నావ్ .... నీకు పెళ్ళైతే.... నేనేం నీ ఇంట్లో తిష్ట వేసుక్కూర్చోను బావగారి సేవలు నీకే పరిమితం.
సునంద : మహ చెప్పొచ్చావులే .... ఆ వచ్చే బావగారు నాకేదో బ్రహ్మా రథం పట్టేస్తారన్నట్లు.... ఈ రోజుల్లోమగ మహారాజులకి .. పెళ్ళాం.... అందంగా ఉండాలి.... చదువుకోవాలి.... ఉద్యోగం చేయాలి. ఇంట్లో ఊడిగమూ చేయాలి. ఆడ జాతికి యీ కష్టాల లిస్టు రాసిపెట్టి ఉన్నదే.
మధు : నువ్వన్నదీ నిజమేనే..... నాకొలీగ్స్ కొందరు..... కొందరేమిటి అందరూ భార్యామణి ఉద్యోగం చేసేదే కావాలంటున్నారు.
సునంద : అంతేరా అంతే..... ఆడపిల్ల ఏం సుఖపడినా పుట్టింట్లోనే.
మధు : అయితే మన సమస్యకు పరిష్కారం ?
సునంద : కొంచెం నీలో సంస్కారం
మధు : నా మీదే విరుచుకు పడాతావ్ ... ఇప్పుడే అన్నావా... ఆడపిల్ల ఏం సుఖపడినా పుట్టింట్లోనే అని... కాబట్టీ ..... ఈ వంట డ్యూటీ అయినా నీకు తప్పించేయాలి.
సునంద : ఆడవాళ్ళకు అది తప్పదురా .
మధు : ఎందుకు తప్పదే ? వెంటనే పేపర్లో ఒక ప్రకటన ఇచ్చేస్తాను.
సునంద : ఏమని ... ఉద్యోగం చేస్తున్న ఓ ఇద్దరు అప్పాతమ్ముళ్ళకు వంటవాడు కం బావగారు కావాలనా.....
మధు : ఏంటక్కా ఎప్పుడూ ఎకసెక్కాలేనా .
సునంద : మరి నీ వరస అట్లానే ఉంది . మనం చేస్తున్నదే ఊడిగం మళ్ళీ మనకు వంట ఊడిగం చేయడానికి మరో చిరుద్యోగా.
మధు : ఏ మాట నువ్వు చెప్పినా డొంకతిరుగుడే...... ఇక నీ మాటలు వినేదిలేదు, ఇప్పుడే వెళ్ళి పేపరు ప్రకటన ఇచ్చి వస్తాను...
సునంద : ఒరే ..ఒరే.... కొంచెం అన్నం తినిపోరా.....
మధు : కుదరదే .... చస్తే నీ వంట నేనింక తినను.
సునంద : వెళ్ళు ....వెళ్ళు..... తెగ ఉరుకుతున్నావ్ , ఏదో రోజు నీతిక్క కుదరకపోదు.
అత్త య్య (పక్కింటావిడ ): అమ్మాయ్ సునందా..... సునందా...
సునంద : మీరా అత్తయ్యగారు రండి,రండి .....
అత్త య్య (పక్కింటావిడ ): ఏమిటమ్మా అంతలా కేకలేసుకుంటున్నారు.... కొంపతీసి తగువా.
సునంద : తగువా నాపాడా ... ఇంట్లో ఒక్కపని ముట్టుకోడు. నేను శ్రమ పడిపోతున్నానుట వంట వాడిని పెడతాడుట..వంటవాడ్ని.
అత్త య్య (పక్కింటావిడ ): పోనీ లేమ్మా.... అంతగా అభిమానించే తమ్ముళ్ళు దొరకొద్దూ....
సునంద : దానికేం తక్కువ లేదు లెండి.... కాక పోతే వాడి బట్తలు కూడా నేనే ఉతికి పెట్టాలి... ఇంతకీ మీరొచ్చిన పనేమిటీ....
అత్త య్య (పక్కింటావిడ ):అదా.. నేను మహిళా మండలికివెళ్తున్నాను.. మీ మామయ్యగారు ఆఫీసు నుంచి వస్తే ఈ తాళాలియ్యమ్మా, వార్షికోత్సవం... రాత్రి రావడం లేటవుతుందని చెప్పు .... అతనేం చేసుకుంటే అదే నాకింత ఉంచమని చెప్పమ్మా....
సునంద : అలాగే లెండి...
అత్త య్య (పక్కింటావిడ ): వస్తానమ్మా... ఇల్లు జాగ్రత్త....
సునంద : ఇలాంటి వాళ్ళను చూసే... బావగార్లు వంటచేసి పెడతారనుకుంటున్నాడు మా వాడు.
--------- 2 --------
సునంద : మధూ... ఉదయాన్నే తయారై ఇంత తీరుబడిగా కూర్చున్నావేమిటిరా....ఆఫీసుకు వెళ్ళవా...
మధు : సెలవు పెట్టానుగా....
సునంద : అలాగా... ఒంట్లో బాగాలేదా ! రాత్రి తిండితినక పోతే ....
మధు : (విసుగ్గా ) బాగానే.... ఉందే....
సునంద : సరే . నేను ఆఫీసుకెళ్ళొస్తాను..... వంటింట్లో ఫ్రిజ్ లో0C4D;0ఛ్4డ్;అన్నీ పెట్టాను.కావల్సినవి పెట్టుకు తిను...రాత్రి వచ్చిన తరువాత వంటచేస్తాలే .
మధు : అక్కర్లేదు.
సునంద : ఏమ్మాయరోగం ....
మధు : ఎందుకు సెలవు పెట్టాననుకుంటున్నావ్....
సునంద : వంట చేయడం ప్రాక్టీస్ చేస్తావా ? చెయ్ ...చెయ్ ... నాకొచ్చే మరదలైనా సుఖ పడుతుంది
మధు :కాదు...నువ్వు సుఖపడాలనే ...నువ్వూ ఆఫీసుకువెళ్ళక్కర్లేదు. డేటు వేయకుండా నువ్వు నాకిచ్చిన నీలీవు లెటరు కూడా మీ ఆఫీసులో ఇచ్చాను.అందుకే నువ్వు కూడ వెళ్ళాక్కార్లేదు... ఇవాళ మనం ఎంచక్కా వంటవాడ్ని పెట్టుకోవాలి.
సునంద : ( చిరునవ్వుతో ) పెట్టుకోవాలా ? కట్తుకోవాలా....
మధు : ఇదుగో ... ఆ వచ్చేది ఆడో మగో నీకేం తెలుసు...
సునంద : అంటే ... ఈ అక్కను సుఖ పెట్టడానికి ... ఇంకో తంటలక్కను పెడుతున్నావన్నమాట.
మధు : వస్తారుగా ... చూద్దూగాని కూర్చో....మనం ప్రకటనిస్తే క్యూయే.....
పార్వటి జైన్ : సార్ .... సార్...
మధు : ఎస్.... కమిన్ ....
పార్వటి జైన్ : (ముద్దముద్దగా ) సార్...నా పేరు పార్వాటీ జైన్ పేపర్లో మీ అడ్వర్టేజ్ మెంట్ చూసీ వస్చాను... నాకూ చైనా కుకింగ్ అకాడమీ డిప్లొమో ఉంది . రష్యన్ ఫాస్ట్ ఫుడ్ బ్యాచులర్ డిగ్రీ ఉంది. ట్వరలో... ఇండియన్ గౌర్నమెంట్ నాకు డాక్టరేట్ ప్రపోజ్ చేస్తామన్నారు. ప్రస్టుతం .... హోం సైన్స్ హౌస్ కీపింగ్స్ లో పి ....హెచ్ .... డి .... చేస్తున్నాను.
మధు : ఏం కిచిడీ ... చేస్తుందక్కా....
సునంద : ఇంతకీ మీరేం చేస్తారమ్మా....
పార్వటి జైన్ : ఖుకింగ్.... ఖుకింగ్ చేస్తాను... కోచింగ్ ఇస్తానూ ఖూడా...
మధు : ఏంటంటుందే ... అక్కా ....
సునంద : అదేరా.... వంట చేస్తుందిట....
మధు : దానికీ.... డిగ్రీలు ఫైళ్ళూ ఎందుకూ....
సునంద : నన్నడుగుతావేం.... నువ్వేమని ప్రకటనిచ్చావో.... ఆవిడెందుకొచ్చిందో ....నువ్వే కనుక్కో..అసలేం చేస్తుందో....
మధు : మీరు.... ఏ.... ఏ.... వంటలు చేస్తారండి
పార్వటి జైన్ : పాముటోస్తు ..చెస్టాను... కప్పల్ ఉరగాయి.. పెదతాను. ఈసుళ్ళు - వెపుడు చెశ్తాను.ఇవి నా స్పెషల్ ఐటంస్ రోజూ ....ఎన్నీ కేలరీస్ పుడ్ మనిషి అవసరమో చూషి వంటల్ ప్రిపేర్ చేశ్తాను .
సునంద : తింటే నేను చస్తానురా ! ( తమ్ముడితో )
పార్వటి జైన్ : చచ్చుతకు కాదు మేడం ... ఆరోగ్యం వచ్చుతకు ....
మధు : చూడండి పార్వతిగారు మేము చైనా , రష్యా వంటకాలు తినము . మాకు ఇండియన్ వంటకాలు చేసే వాళ్ళేకావాలి.
పార్వటి జైన్ : యస్... సార్ ..... నేను వచ్చింది అందుకే,..ఇండియన్ గవర్నమెంట్ ప్రపోస్ చేసిన డాక్టరేట్ కై రిసర్చి సేయాలి . మీ ఇంత కుక్కీంగ్ డైరెక్టరుగా ప్రాక్టీస్ చేష్టాను.
సునంద : ఒరే .... ప్రయోగాలు చేస్తుందిట్రా .... మన మీద
మధు : అక్కా... నువ్వు నన్ను గాభరా పెట్టకే . చూడండి పార్వతిగారు.....
పార్వటి జైన్ : పార్వాటీ ..... పార్వాటీ .....
మధు : అలాగే ఏదో ఒకటి ...... మేము స్వచ్ఛమైన ఆంధ్రులం. ఆంధ్రుల వంటకాలు మీకు చెయ్యడం వచ్చా !
పార్వటి జైన్ :టెలుసు...టెలుసు... గో....గూరా ...పస్చడీ.... తోటకూ.....రా... !
మధు : గట్టిగా అరవకండి.... వినే వాళ్ళు ఏదో అనుకుంటారు...
పార్వటి జైన్ : ఓఖే...ఓఖే.... నన్ను డ్యోటీలో ఎప్పుడు జాయిన్ కమ్మంటారు...
సునంద : కమ్మనరు...... పొమ్మంటారు.
పార్వటి జైన్ : ఆంఠీ ....
సునంద : ఆ.... నేను నీకు ఆంటీ లా కనబడుతున్నానే....
మధు : అదికాదక్కా... అంటే అని ఆవిడుద్దేశం.
సునంద : ఒరేయ్ ... నాకు ఒళ్ళు కంపరమెక్కి పోతోంది... ముందు దాన్నిక్కడనుంచి పంపించు.
పార్వటి జైన్ : మేడం... డోంట్ లూస్... యువర్ టంగ్ ...
మధు : సారీ...సారీ.... పార్వతిగారూ... ఏమీ అనుకోకండి... మా అక్కకి కొంచెం కోపం ఎక్కువ... సారీ చెపుతున్నాగా... వెళ్ళిరండి.
సునంద : ఒరేయ్ ! మధూ ! నిన్నూ......
మధు : అక్కా ! శాంతించూ....
సునంద : మధూ ! తంటలక్కా... అంటే నీకు తెలుసా....
మధు : తెలీదు... ఎవరే అక్కా.....
సునంద : ఇప్పుడొచ్చిందే... దాన్నే అంటారు.
నలభీం : ఆర్యా.....ఆర్యా.....ఆర్యా....
సునంద : ఎవరో ... పిలుస్తున్నట్లు ఉందిరా....
మధు : ఎవరదీ ?
నలభీం : ఆర్యా ! నన్ను నలభీం అంటారు.
సునంద : అంటే... నువ్వు నలభీమ పాకం చేసి పెడతావా... నాయనా !
మధు : వంట వాడంటే ఇలా ఉండాలి ... చేతిలో గరిటా... ముఖం వర్ఛస్సూ... వారే..వా.. అక్కా... దొరికాడు సరైన వంటవాడు.
నలభీం :కౄత~~గ్0C59;0ఛ్41;డను... ఆర్యా! కౄత~~గ్0C59;0ఛ్41;డను...
సునంద :మధూ ! యితని భాష వింటున్నావా...స్వచ్చమైన సంస్కౄతాలూ.....తత్సమాలు...ఇక మన వంటకాలేమో కనుక్కో....
నలభీం :క్షంతవ్యుడను.... ఈ ఒక్క భాషా విషయమున మాత్రము... నన్ను క్షమింపుడు , వంటకాల విషయమున నన్ను మించువారు లేరు... చిన్నారి పొన్నారి చిరుత కూకటినాడు... పచియించితిన్ పలు పాక చిత్ర విచిత్రాన్నముల్.....
మధు : చిత్రాన్నముల్ అంటే అర్ధం చెబుతారా .... నలభీం గారూ...
నలభీం : పులగం, పులిహోరా, దద్దోజనం, చక్రపొంగలి... అను
చతుర్విధ అన్నములని పాకశాస్త్రం చెబుతోంది నాయనా....
సునంద : అయిపోయాడు వీడు...
నలభీం : కాలేదింకా.... నూనూగు మీసాల నూత్న యవ్వనమునాడు, గర్మసాల కూరలు ఘమఘమ లాడించి ఘనుడనైతి....
మధు : అరే .... వా... నోరూరిపోతోంది.... ఈ రోజే మీరు మా ఇంట్లో చేరిపోవాలి.
నలభీం : తప్పక చేరెదను... కాని ఈ గ్యాసుపొయ్యి స్టవ్ లు నాకు పనికిరావు... ఇచ్చట మూడడుగుల గొయ్యి తవ్వించి .... కట్టెలూ వగైరా తెండు.
మధు : అవెందుకు స్వామీ.....
సునంద : నిన్ను పాతెయ్యాలో... దహన సంస్కారం చేయలో వారికి బోధపడక.....
మధు : అక్కా...వాయిముడు..
సునంద : నేను నోరు మూసుక్కూచుంటే ... వాడు ఇల్లు గుల్లచేసి పోతాడు , నీకింకా అర్ధం కాకపోతే వాడు జీతం ఎంతిమ్మంటాడో అడిగి చూడు.
మధు : అదీ నిజమే... చూడండి....మీరు నెలకు ఎంత జీతం తీసుకుంటారు.....
నలభీం : నేను నెలకు తీసుకోను... రోజువారీ లెఖ్ఖ....
మధు : ఆ లెక్కేదో ... చెప్ప వయ్యా .... భీమయ్యా....
నలభీం : వందలోపు విస్తర్లకు... రెందు పూటలకూ రెండువేలు..ఆ పైన ప్రతి విస్తరకూ....ఐదు రూపాయలు దారి ఖర్చులు మీరే భరించాలి.
మధు : నేనేం హోటలు పెట్టుకున్నానా.... ఈ విస్తరాకుల లెక్కేమిటీ.... అర్ధమయ్యింది...పెళ్ళిళ్ళకు....సంతర్పణలకూ....వీడువంటవాడు.
నలభీం : ఆర్యా ! గ్రహించితిరి.... మీరు నన్ను తెలుసు కుంటిరిప్పటికి... ఆర్యా ! ఈ రోజుకు ఎంతమందికి.
సునంద : ఊరందరికీ....
నలభీం : ఆ.....అంతమందికే.....
మధు :ఆర్యా ! అరెరే ... మీభాష నాకొస్తోంది...మా అక్కా పెండ్లికి తప్పక మిమ్మల్ని పిలుస్తాను.. ప్రస్తుతానికి దయ చేయండి...
నలభీం : ఆర్యా ! అక్కగారి పెండ్లికి నన్ను మరిచి పోకండీ.....
మధు : వెళ్ళి రావయ్యా.... ఛీ..ఛీ.... ఈ రోజు ఎవరి ముఖం చూసానో... తల దిమ్మెక్కి పోయింది...
సునంద : తెలివి తక్కువ పనులు చేస్తే.... యిలాగే...ఏడుస్తాయి....నాకు నీకు ఓ రోజు సెలవు దండుగ కాస్త ఒళ్ళు వంచి ఎవరిపనులు వాళ్ళు చేసుకుంటే.... మను వంటవాడూ....తంటలక్కా... ఎవరూ అక్కరలేదు.
మధు :ఎప్పుడూ.... నా మీద విరుచుకు పడడమే గానీ..... నీ సుఖం కోసం నేనెంత కష్టపడుతున్నానో గమనించవు.
సునంద : ఆ.... కనబదుతూనే వుంది సంబరం.... చూడు నాకే కష్టం లేదుగానీ....కావాలంటే నువ్వే అర్జంటుగా పెళ్ళి చేసుకో...... కావాలంటే.....నాన్నకు నేను రికమెండ్ చేస్తాను.
మధు :అంత పని చేసేవు....నాన్న ఒంటికాలిమీద లేస్తాడు...
ధర్మారావు : అమ్మాయ్ సునందా.........ఒరేయ్ మధూ.....
సునంద : అదిగో.... మాటల్లోనే నాన్న వచ్చారు.
మధు :నీకు వెయ్యేళ్ళు ఆయిష్షు నాన్నా......
ధర్మారావు : నోర్మూయ్..... తండ్రిని నేనా ....నువ్వా.... నన్నే దీవిస్తావురా....
మధు : అబ్బ.....బ్బే.... మాటవరసకు అంటారు కదా...అని...
ధర్మారావు : నీకుమాట - వీరగులు అంత బాగా తెలుసురా ! అయితే కుండమార్పిడి సిద్ధపడు. లేకపోతే ఈ జన్మలో మరి మీ అక్కయ్యకి పెళ్ళి నేను చెయ్యిలేను.
సునంద : నాకు తొందర లేదు గాని నాన్నా! ముందు వీడి పెళ్ళి కానియ్యిండి అర్జంటుగా ..... పెళ్ళి పెళ్ళి అంటూ మహ తొందర పడి పోతున్నాడు.
మధు : అబ్బే....తొందరెందుకూ.....నాక్కొంచెం పనుంది...అలా వెళ్ళి వస్తాను....
ధర్మారావు : ఆగరా....ఆగు..... ఆగమన్నది నిన్నే... బంగారం లాంటి
సంబంధం, అబ్బాయి ఎం .బి .ఏ చేసాడు. నాగపూర్లో ఉద్యోగం చేస్తున్నాడు... మీ అక్కయ్యకు చక్కని ఈడూ.. జోడూ... ఏమంటవ్.
మధు : బావగారికి వంటచేయడం వచ్చా....?
ధర్మారావు : అమ్మా సునందా.... ఇదేం తిక్క ప్రశ్నే... ఏమడుగుతాడో
అనుకుంటే వంట చేయడం వచ్చా అంటున్నాడు...
సునంద : నా బుర్రా...ఇలాగే తినేస్తున్నాడు... నాకు వంట చేసి పెట్టే మొగుడు రావాలని వాడి కోరిక.
ధర్మారావు : వాడి కోరికేమో గానీ.... వీడి నోటి చలవ కాబోలు...అబ్బాయి
ఎం .బి .ఏ చదువుకున్నా ఆ కుర్రాడు ఇల్లు అద్దంలా ఉంచుకున్నాడు... నేను వెళ్ళిన పూట... స్వయంగా వంట
చేసి పెట్తాడు సుమా...
మధు : ఓ.కే... అయితే నేను పెళ్ళికి ఒప్పుకుంటున్నాను...
సునంద : మధూ...పెళ్ళి నాకురా..నువ్వు ఒప్పుకోవడమేంటి మధ్యలో..
ధర్మారావు : లేదమ్మా వాడే ఒప్పుకోవాలి... అతనికి ఓ చెల్లెలుంది
అందుకని కుండమార్పిడికి అయితేనే సిద్ధపడమన్నాడు.
మధు : కుండమార్పిడా ...ఎందుకూ....
సునంద : ఆగండి నాన్నా....వాడికి నేను చెప్తాను...మీ బావగారికి నువ్వు వండి పెట్తాలిరా......
ధర్మారావు :ఒరేమధూ... ఆపిల్ల బ్.ఏ దువుకుంది...అందంగా ఉంటుంది .... నీ మాట చెప్తే.....
సునంద : నాన్నా....ఆ పిల్లకు వంట వచ్చా...
మధు : నిజమే ...అది కనుక్కో ముందు...
ధర్మారావు : అక్కడే ఉన్నదిరా చిక్కు... ఆ పిల్లకు అంతగా వంటలు రావు అయినా ఫరవాలేదు......
మధు : ఫరవాలేదంటే...
ధర్మారావు : అదేరా.... ఎవరో పార్వతని .... కుకింగ్ ప్రాక్టీషనర్ దగ్గర....
మధు : ఆవిడ దగ్గరా...!
సునంద : భేషుగ్గా ఉంటుంది....
ధర్మారావు : ఆవిడ దగ్గరే ... వంటా వార్పూ....నేర్చుకుంటానంటోంది...
ఈ మధ్య వంట చేయడంకూడా..కోర్సుగా పెడుతున్నారటగా.
మధు : నాన్నా... వద్దొద్దు... ఆవిడ దగ్గిర మాత్రం నేర్చుకోవద్దు....
సునంద : వంటావార్పులకూ...కుండమార్పిడికీ.... ఇప్పటికిరా పొంతనకుదిరింది....ఈ పెళ్ళికి నేను ఒప్పేసుకుంటున్నాను.
మధు : ఒద్దూ ...ఒద్దూ....ఒద్దూ ....!
ధర్మారావు : ఏమిటమ్మా....ఇలా అరుస్తాడు...
మధు : నీకేం తెలుసు నాన్నా .... నా బ్రతుకు పాములటోస్టు...కప్పల
ఊరగాయి...అయిపోతుంది...అంతకన్నా, అక్క దగ్గరే వంట నేర్చుకుని....అక్కకే వండి పెడతాను....
సునంద : మరి అర్జంటుగా పెళ్ళిరా....
మధు : అంతకన్నా అర్జంటుగా ముందు నేను వంట నేర్చుకోవాలి...
ధర్మారావు : శుభం...మీరో ఇంటివారైతే....అన్నీ అవే వంట పడతాయ్.
