వంటకో మనిషి (హాస్య నాటిక)

వంటకో మనిషి హాస్య నాటిక ఆధారంగా సింగపూర్ లోని వేవ్సు సంస్థ వారు ప్రదర్శించినందుకు కృతఙ్ఞతలు
full video click here : http://youtu.be/nkrRECPeWks

పాత్రలు   :
సునంద :  ( అక్క )

మధు  :  (తమ్ముడు )

అత్తయ్యగారు   : ( పక్కింటావిడ  )

పార్వతి  :   (  కుకింగ్ స్పెషలిష్టు )

నలబీం  : ( వంటవాడు  )

ధర్మరావు  : ( తండ్రి  )

                                                         

నేపథ్యం  :  ఉద్యోగస్తులైన ఓ అక్క తమ్ముడు ఇంటిపనులు , వంట పనులు  పంచుకున్నారు. బద్ధకస్తుడైన తమ్ముడు ,అక్కకో                 వంటలక్కను కుదర్చాలని  చెసే ప్రయత్నంలో   ......, " ఈ  వంటకో మనిషి"  (హాస్య  నాటిక).
                                  ----------1-----------

మధు :   అక్కా!   అక్కా!   అక్కా!

సునంద :  నన్నిక్కడే   పెట్టుకుని  ఏమిటిరా  ఆ  చిందులు ....

మధు :   ఇక్కడే  ఉన్నావా , మరి పలకవేం!

సునంద :   నీలా  ఉరుకులు  పరుగులు నా వల్ల  కాదుగానీ , ఇంతకీ  ఏమిటి   విషయం.

మధు :  నువ్వు  అర్జెంటుగా   పెళ్ళి  చేసేసుకోవే !

సునంద :    ఎంత అభిమానంరా ,  నీకు  !  సంబంధమేదైనా  చూసావా ,   అలాగైతే   చెప్పు  ,  నాన్నకి  వేంటనే   ఉత్తరం   రాస్తాను.

మధు :  ఒద్దులే ...... ఒద్దులే .....  నేనే   చూడ గలిస్తే  ఇంత అవమానం   జరిగుండేదా   ?

సునంద :  ఏం  జరిగిందిరా .....

మధు :   అదే !  బ్రహ్మచారి  ముదిరినా , బెండకాయ  ముదిరినా  పనికి   రాదంటేను .....

సునంద :  ఆ  సామెత  ఆడవాళ్ళకు  వర్తించదురా ..  బహుశా అన్నవాళ్ళు  నీ గురించే   అని ఉంటారు.

మధు :  అన్నది  నాగురించే , అనుకో   -  కాని  నీ పెళ్ళి కానిదే  నేనెట్లా  చేసుకుంటాను ?

సునంద  : ఒరే  ఒరే   ఒరే   !  ఇదా నీ దురాలోచన. అర్జంటుగా  పెళ్ళి చేసుకోమంటే  ,మా తమ్ముడికి  నా  మీద ఎంత అభిమానం .. అనుకన్నాను.

మధు :    అది కాదే ...... .

సునంద : ఏది కాదురా ? నువ్వు నన్నేం  పోషిస్తున్నావా, నావుద్యోగం, నాసంపాదనా నాకుంది.అట్టే  మాట్లాడితే ..... నువ్వు ఉద్యోగం   చేసి సంపాదిస్తున్నా, తిండికి  నా మీదే ఆధారపడుతున్నావు. జాగ్రత్త  !!! 

మధు : అదేంటే  అలా ఆంటావు. ఖర్చులు సరి సమానంగా భరిస్తున్నాం   కదా!  నా జీతమంతా బేంకులో   దాచేసుకుంటున్నానా  ?

సునంద  : ఇంట్లో చాకిరీ ఎవరు చేస్తారోయ్ , వండిపెట్టద్దూ. దర్జాగా        ఆఫీసు  టైమయ్యేదాకా దుప్పటీ   ముసుగు కూడా తీయవు .

మధు :    వంటచేస్తే సరిపోతుందా... చేయడానికి సరుకులు నువ్వు       కొనితెస్తున్నావా ?

సునంద  : ఆ ...తెస్తున్నావు మాచెడ్డ నెలకొక్క రోజు. రోజూ నేనే కూరలు  కొనుక్కోవాలి.

మధు :     నేనేం తేనన్నానా.... తెస్తే చచ్చువంటావ్ పుచ్చువంటావ్ .

సునంద  : ఓ వస్తువైపోతే  తెమ్మంటే గుర్తే వుండదు పై పెచ్చు.... ఆమాత్రం తెచ్చుకోలేవా ... అంటూ  రాగాలు తీస్తావ్ .

మధు :    అక్కా ఎక్కువ మాట్లాడకు, వినే వాళ్ళేమనుకుంటారు.

సునంద  : ఆ ఏమనుకుంటారేం.....

మధు :    అక్కడికేదో .....నీసొమ్ము  శ్రమశక్తి దోచేస్తున్నట్టు.

సునంద  : కాదా!

మధు :  ముమ్మాటికీ కాదు .లెక్కలు చూసుకుంటే , చాలా లెక్కలు   పెట్టాలి. ప్రతీ పండక్కీ నాడబ్బుతోనే  బట్టలు కొంటున్నాను.

సునంద  : అప్పచెల్లెలుకి  బట్టలు  పెట్టడం  కూడా  లెక్క కడుతున్నావన్నమాట .

మధు : నువ్వు తమ్ముడికి భోజనం వండి పెట్టడం లెక్కకట్టలేదా....మరి.

సునంద  :  ఛీ ,నీతో వాదించడం  శుద్ధ దండగ .

మధు :   నేనేం వాదించమనలేదు , చక్కగా ఎవరైనా నిరుద్యోగిని చూసి  పెళ్ళిచేసుకో అన్నాను.

సునంద  : మళ్ళీ... పెళ్ళంటావ్ , అందులో.... నిరుద్యోగిని   చూసి           పెళ్ళిచేసుకో   మనడంలో  నీ దురుద్దేశం  ఏమిటిరా?

మధు :     ఉద్దేశ్యం ఏమీ లేదక్కా .... నీ ఫ్రెండ్  సరోజ చూడు.... తను      ఉద్యోగం చేస్తోందికదా. కాబట్టి  నిరుద్యోగిని  పెళ్ళిచేసుకుంది .ఏ పనీ లేదు కాబట్టి ఆ మహానుభావుడు-అదే సదరు భర్తగారు  ఎంచక్కా  పెళ్ళానికి వండి పెడుతున్నాడు.
       
సునంద  :  నీ....మొహం.....తగలెయ్యా.... నీక్కావల్సింది బావగారు        కాదు, వంటవాడు.

మధు :     నేను... అలా....అనలేదే...

సునంద  : ఎలా అన్నా నీవుద్దేశ్యం బోధపదుతూనే వుంది.

మధు : నువ్వు తప్పుగా అర్ధం చేసుకుంటున్నావు అక్కా.... నాదేముంది   ఏ హోటల్లోనైనా తినేసి  కాలం గడిపేస్తాను. నువ్వే ఇంటా బయటా శ్రమ పడిపోతున్నావు....పాపం.

సునంద  :  అందుకని ఓ వంటవాణ్ణి చూసి కట్టుకోమంటావా ?

మధు :    అదుగో మళ్ళీ కోప్పడుతున్నావ్ .... నీకు పెళ్ళైతే.... నేనేం నీ    ఇంట్లో తిష్ట వేసుక్కూర్చోను బావగారి సేవలు నీకే పరిమితం.

సునంద  : మహ  చెప్పొచ్చావులే .... ఆ వచ్చే బావగారు నాకేదో  బ్రహ్మా రథం పట్టేస్తారన్నట్లు.... ఈ రోజుల్లోమగ మహారాజులకి ..  పెళ్ళాం.... అందంగా ఉండాలి.... చదువుకోవాలి.... ఉద్యోగం చేయాలి. ఇంట్లో ఊడిగమూ చేయాలి. ఆడ జాతికి యీ కష్టాల  లిస్టు రాసిపెట్టి ఉన్నదే.

మధు :      నువ్వన్నదీ నిజమేనే..... నాకొలీగ్స్ కొందరు..... కొందరేమిటి  అందరూ భార్యామణి ఉద్యోగం చేసేదే కావాలంటున్నారు.

సునంద  :   అంతేరా  అంతే..... ఆడపిల్ల ఏం సుఖపడినా పుట్టింట్లోనే.

మధు :    అయితే మన సమస్యకు పరిష్కారం ?

సునంద  : కొంచెం నీలో సంస్కారం

మధు :  నా మీదే విరుచుకు పడాతావ్ ... ఇప్పుడే అన్నావా... ఆడపిల్ల ఏం సుఖపడినా పుట్టింట్లోనే అని... కాబట్టీ ..... ఈ వంట డ్యూటీ అయినా నీకు తప్పించేయాలి.

సునంద  : ఆడవాళ్ళకు అది తప్పదురా .

మధు :    ఎందుకు తప్పదే ? వెంటనే పేపర్లో ఒక ప్రకటన ఇచ్చేస్తాను.

సునంద  : ఏమని ... ఉద్యోగం చేస్తున్న ఓ ఇద్దరు అప్పాతమ్ముళ్ళకు  వంటవాడు కం బావగారు   కావాలనా.....

మధు :     ఏంటక్కా ఎప్పుడూ ఎకసెక్కాలేనా .

సునంద  : మరి నీ వరస అట్లానే ఉంది . మనం చేస్తున్నదే  ఊడిగం  మళ్ళీ మనకు వంట ఊడిగం   చేయడానికి  మరో చిరుద్యోగా.

 మధు :  ఏ మాట నువ్వు చెప్పినా డొంకతిరుగుడే...... ఇక  నీ మాటలు  వినేదిలేదు, ఇప్పుడే వెళ్ళి పేపరు ప్రకటన ఇచ్చి వస్తాను...

సునంద  :  ఒరే ..ఒరే.... కొంచెం అన్నం తినిపోరా.....

 మధు :      కుదరదే .... చస్తే నీ వంట నేనింక తినను.


సునంద  :   వెళ్ళు ....వెళ్ళు..... తెగ ఉరుకుతున్నావ్ , ఏదో రోజు నీతిక్క   కుదరకపోదు.

 అత్త య్య (పక్కింటావిడ ): అమ్మాయ్ సునందా..... సునందా...

సునంద  :     మీరా అత్తయ్యగారు  రండి,రండి .....

అత్త య్య (పక్కింటావిడ ): ఏమిటమ్మా అంతలా  కేకలేసుకుంటున్నారు.... కొంపతీసి తగువా.

సునంద  :  తగువా నాపాడా ... ఇంట్లో ఒక్కపని ముట్టుకోడు. నేను శ్రమ   పడిపోతున్నానుట వంట వాడిని పెడతాడుట..వంటవాడ్ని.

అత్త య్య (పక్కింటావిడ ): పోనీ లేమ్మా.... అంతగా అభిమానించే            తమ్ముళ్ళు దొరకొద్దూ....

సునంద  :    దానికేం తక్కువ లేదు లెండి.... కాక పోతే వాడి బట్తలు  కూడా నేనే ఉతికి పెట్టాలి... ఇంతకీ మీరొచ్చిన పనేమిటీ....

అత్త య్య (పక్కింటావిడ ):అదా.. నేను మహిళా మండలికివెళ్తున్నాను..  మీ మామయ్యగారు ఆఫీసు  నుంచి వస్తే ఈ  తాళాలియ్యమ్మా, వార్షికోత్సవం... రాత్రి రావడం లేటవుతుందని చెప్పు .... అతనేం చేసుకుంటే  అదే నాకింత ఉంచమని చెప్పమ్మా....

సునంద  :        అలాగే లెండి...

అత్త య్య (పక్కింటావిడ ):  వస్తానమ్మా... ఇల్లు జాగ్రత్త....

సునంద  : ఇలాంటి వాళ్ళను చూసే... బావగార్లు వంటచేసి పెడతారనుకుంటున్నాడు మా వాడు.
                       
                                  --------- 2  --------


సునంద  : మధూ... ఉదయాన్నే  తయారై    ఇంత   తీరుబడిగా కూర్చున్నావేమిటిరా....ఆఫీసుకు వెళ్ళవా...

మధు :       సెలవు పెట్టానుగా....

సునంద  :   అలాగా... ఒంట్లో బాగాలేదా !  రాత్రి తిండితినక పోతే ....

 మధు :       (విసుగ్గా ) బాగానే.... ఉందే....

 సునంద  :   సరే . నేను ఆఫీసుకెళ్ళొస్తాను..... వంటింట్లో ఫ్రిజ్ లో0C4D;0ఛ్4డ్;అన్నీ పెట్టాను.కావల్సినవి పెట్టుకు తిను...రాత్రి వచ్చిన తరువాత  వంటచేస్తాలే .

మధు :       అక్కర్లేదు.

సునంద  :   ఏమ్మాయరోగం ....

మధు :        ఎందుకు సెలవు పెట్టాననుకుంటున్నావ్....

సునంద  :  వంట చేయడం ప్రాక్టీస్  చేస్తావా ?  చెయ్ ...చెయ్ ... నాకొచ్చే మరదలైనా సుఖ పడుతుంది
మధు :కాదు...నువ్వు సుఖపడాలనే ...నువ్వూ ఆఫీసుకువెళ్ళక్కర్లేదు.   డేటు వేయకుండా నువ్వు నాకిచ్చిన నీలీవు లెటరు కూడా మీ ఆఫీసులో  ఇచ్చాను.అందుకే నువ్వు కూడ వెళ్ళాక్కార్లేదు...  ఇవాళ మనం ఎంచక్కా వంటవాడ్ని పెట్టుకోవాలి.

సునంద  :  ( చిరునవ్వుతో  ) పెట్టుకోవాలా ? కట్తుకోవాలా....

మధు :      ఇదుగో ... ఆ వచ్చేది  ఆడో  మగో నీకేం తెలుసు...

సునంద  :  అంటే ... ఈ అక్కను సుఖ పెట్టడానికి ... ఇంకో తంటలక్కను   పెడుతున్నావన్నమాట.

మధు : వస్తారుగా ... చూద్దూగాని కూర్చో....మనం ప్రకటనిస్తే క్యూయే.....

పార్వటి జైన్ : సార్ .... సార్...

 మధు :        ఎస్.... కమిన్ ....

పార్వటి జైన్ : (ముద్దముద్దగా ) సార్...నా పేరు పార్వాటీ జైన్  పేపర్లో మీ  అడ్వర్టేజ్ మెంట్  చూసీ  వస్చాను... నాకూ చైనా కుకింగ్  అకాడమీ డిప్లొమో ఉంది . రష్యన్ ఫాస్ట్ ఫుడ్ బ్యాచులర్  డిగ్రీ  ఉంది. ట్వరలో... ఇండియన్  గౌర్నమెంట్ నాకు   డాక్టరేట్   ప్రపోజ్ చేస్తామన్నారు. ప్రస్టుతం .... హోం సైన్స్  హౌస్  కీపింగ్స్ లో పి ....హెచ్ .... డి .... చేస్తున్నాను.
మధు :   ఏం కిచిడీ ... చేస్తుందక్కా....

సునంద  : ఇంతకీ మీరేం చేస్తారమ్మా....

 పార్వటి జైన్ : ఖుకింగ్.... ఖుకింగ్  చేస్తాను... కోచింగ్ ఇస్తానూ ఖూడా...

మధు : ఏంటంటుందే ... అక్కా ....

సునంద  : అదేరా.... వంట చేస్తుందిట....

మధు : దానికీ.... డిగ్రీలు ఫైళ్ళూ ఎందుకూ....

సునంద  :  నన్నడుగుతావేం.... నువ్వేమని ప్రకటనిచ్చావో.... ఆవిడెందుకొచ్చిందో ....నువ్వే కనుక్కో..అసలేం చేస్తుందో....

మధు :    మీరు.... ఏ.... ఏ.... వంటలు చేస్తారండి

 పార్వటి జైన్ : పాముటోస్తు ..చెస్టాను... కప్పల్ ఉరగాయి.. పెదతాను.    ఈసుళ్ళు - వెపుడు   చెశ్తాను.ఇవి  నా  స్పెషల్  ఐటంస్ రోజూ  ....ఎన్నీ  కేలరీస్ పుడ్  మనిషి అవసరమో చూషి  వంటల్    ప్రిపేర్    చేశ్తాను  .

సునంద  : తింటే   నేను  చస్తానురా !  ( తమ్ముడితో )

 పార్వటి జైన్ :   చచ్చుతకు  కాదు మేడం  ...  ఆరోగ్యం  వచ్చుతకు ....
మధు :    చూడండి  పార్వతిగారు   మేము  చైనా  , రష్యా   వంటకాలు  తినము  . మాకు  ఇండియన్   వంటకాలు  చేసే  వాళ్ళేకావాలి.

 పార్వటి జైన్ :  యస్... సార్ ..... నేను  వచ్చింది  అందుకే,..ఇండియన్   గవర్నమెంట్   ప్రపోస్   చేసిన డాక్టరేట్ కై    రిసర్చి సేయాలి .  మీ ఇంత  కుక్కీంగ్  డైరెక్టరుగా  ప్రాక్టీస్  చేష్టాను.

సునంద  :  ఒరే   ....   ప్రయోగాలు   చేస్తుందిట్రా .... మన మీద

మధు : అక్కా... నువ్వు నన్ను గాభరా పెట్టకే  . చూడండి  పార్వతిగారు.....

 పార్వటి జైన్ : పార్వాటీ  ..... పార్వాటీ  .....

మధు :   అలాగే   ఏదో   ఒకటి  ......  మేము  స్వచ్ఛమైన  ఆంధ్రులం. ఆంధ్రుల  వంటకాలు మీకు  చెయ్యడం  వచ్చా !

 పార్వటి జైన్ :టెలుసు...టెలుసు... గో....గూరా ...పస్చడీ.... తోటకూ.....రా... !

మధు :   గట్టిగా అరవకండి.... వినే వాళ్ళు ఏదో అనుకుంటారు...

పార్వటి జైన్ : ఓఖే...ఓఖే.... నన్ను డ్యోటీలో  ఎప్పుడు జాయిన్ కమ్మంటారు...

సునంద  : కమ్మనరు...... పొమ్మంటారు.

పార్వటి జైన్ : ఆంఠీ ....

 సునంద  : ఆ.... నేను నీకు ఆంటీ లా కనబడుతున్నానే....

మధు :  అదికాదక్కా... అంటే అని ఆవిడుద్దేశం.

సునంద  :   ఒరేయ్ ... నాకు ఒళ్ళు కంపరమెక్కి పోతోంది... ముందు  దాన్నిక్కడనుంచి పంపించు.

పార్వటి జైన్ : మేడం... డోంట్ లూస్... యువర్ టంగ్ ...

మధు :  సారీ...సారీ.... పార్వతిగారూ... ఏమీ అనుకోకండి... మా  అక్కకి  కొంచెం కోపం ఎక్కువ... సారీ   చెపుతున్నాగా... వెళ్ళిరండి.

సునంద  : ఒరేయ్ ! మధూ ! నిన్నూ......

మధు :  అక్కా ! శాంతించూ....

సునంద  : మధూ ! తంటలక్కా... అంటే నీకు తెలుసా....

 మధు :  తెలీదు... ఎవరే  అక్కా.....

సునంద  :  ఇప్పుడొచ్చిందే... దాన్నే అంటారు.

నలభీం : ఆర్యా.....ఆర్యా.....ఆర్యా....

సునంద  : ఎవరో ... పిలుస్తున్నట్లు ఉందిరా....

మధు :  ఎవరదీ ?

నలభీం : ఆర్యా ! నన్ను నలభీం  అంటారు.

సునంద  : అంటే... నువ్వు  నలభీమ పాకం చేసి పెడతావా... నాయనా !

 మధు :  వంట వాడంటే ఇలా ఉండాలి ... చేతిలో గరిటా... ముఖం  వర్ఛస్సూ... వారే..వా.. అక్కా... దొరికాడు సరైన వంటవాడు.

 నలభీం :కౄత~~గ్0C59;0ఛ్41;డను... ఆర్యా! కౄత~~గ్0C59;0ఛ్41;డను...

 సునంద  :మధూ ! యితని   భాష  వింటున్నావా...స్వచ్చమైన  సంస్కౄతాలూ.....తత్సమాలు...ఇక మన వంటకాలేమో  కనుక్కో....

నలభీం :క్షంతవ్యుడను.... ఈ ఒక్క భాషా విషయమున మాత్రము... నన్ను క్షమింపుడు , వంటకాల విషయమున  నన్ను మించువారు లేరు...  చిన్నారి పొన్నారి చిరుత కూకటినాడు... పచియించితిన్  పలు పాక  చిత్ర విచిత్రాన్నముల్.....

మధు :  చిత్రాన్నముల్  అంటే అర్ధం చెబుతారా .... నలభీం గారూ...

నలభీం : పులగం, పులిహోరా, దద్దోజనం, చక్రపొంగలి... అను
చతుర్విధ   అన్నములని  పాకశాస్త్రం చెబుతోంది నాయనా....

సునంద  : అయిపోయాడు వీడు...

నలభీం : కాలేదింకా.... నూనూగు మీసాల నూత్న యవ్వనమునాడు, గర్మసాల  కూరలు ఘమఘమ లాడించి  ఘనుడనైతి....

మధు : అరే .... వా... నోరూరిపోతోంది.... ఈ  రోజే మీరు మా ఇంట్లో చేరిపోవాలి.

నలభీం : తప్పక చేరెదను... కాని ఈ గ్యాసుపొయ్యి స్టవ్ లు  నాకు   పనికిరావు... ఇచ్చట మూడడుగుల  గొయ్యి తవ్వించి .... కట్టెలూ వగైరా తెండు.

మధు : అవెందుకు  స్వామీ.....

సునంద  : నిన్ను పాతెయ్యాలో... దహన సంస్కారం చేయలో వారికి   బోధపడక.....

మధు : అక్కా...వాయిముడు..

సునంద  : నేను నోరు మూసుక్కూచుంటే ... వాడు ఇల్లు గుల్లచేసి  పోతాడు , నీకింకా అర్ధం కాకపోతే వాడు జీతం ఎంతిమ్మంటాడో  అడిగి చూడు.

మధు : అదీ నిజమే... చూడండి....మీరు నెలకు ఎంత జీతం తీసుకుంటారు.....

నలభీం : నేను నెలకు తీసుకోను... రోజువారీ  లెఖ్ఖ....

మధు : ఆ లెక్కేదో ... చెప్ప వయ్యా .... భీమయ్యా....

నలభీం : వందలోపు విస్తర్లకు... రెందు పూటలకూ రెండువేలు..ఆ పైన  ప్రతి విస్తరకూ....ఐదు రూపాయలు దారి ఖర్చులు మీరే  భరించాలి.

మధు : నేనేం  హోటలు పెట్టుకున్నానా.... ఈ విస్తరాకుల  లెక్కేమిటీ....   అర్ధమయ్యింది...పెళ్ళిళ్ళకు....సంతర్పణలకూ....వీడువంటవాడు.

నలభీం : ఆర్యా ! గ్రహించితిరి.... మీరు నన్ను తెలుసు కుంటిరిప్పటికి...   ఆర్యా ! ఈ రోజుకు ఎంతమందికి.

సునంద  :    ఊరందరికీ....

నలభీం : ఆ.....అంతమందికే.....

మధు :ఆర్యా ! అరెరే ... మీభాష నాకొస్తోంది...మా అక్కా పెండ్లికి  తప్పక  మిమ్మల్ని పిలుస్తాను..  ప్రస్తుతానికి దయ చేయండి...

నలభీం : ఆర్యా ! అక్కగారి పెండ్లికి  నన్ను మరిచి పోకండీ.....

మధు : వెళ్ళి రావయ్యా.... ఛీ..ఛీ.... ఈ రోజు ఎవరి ముఖం చూసానో...      తల దిమ్మెక్కి పోయింది...

సునంద  : తెలివి తక్కువ పనులు చేస్తే.... యిలాగే...ఏడుస్తాయి....నాకు   నీకు ఓ రోజు సెలవు దండుగ  కాస్త ఒళ్ళు వంచి ఎవరిపనులు  వాళ్ళు చేసుకుంటే.... మను వంటవాడూ....తంటలక్కా... ఎవరూ అక్కరలేదు.

 మధు :ఎప్పుడూ.... నా మీద విరుచుకు పడడమే గానీ..... నీ సుఖం      కోసం నేనెంత కష్టపడుతున్నానో   గమనించవు.
సునంద  : ఆ.... కనబదుతూనే వుంది సంబరం.... చూడు నాకే కష్టం  లేదుగానీ....కావాలంటే  నువ్వే అర్జంటుగా పెళ్ళి చేసుకో......  కావాలంటే.....నాన్నకు నేను రికమెండ్ చేస్తాను.

 మధు :అంత పని చేసేవు....నాన్న ఒంటికాలిమీద  లేస్తాడు...

ధర్మారావు : అమ్మాయ్ సునందా.........ఒరేయ్  మధూ.....

సునంద  : అదిగో.... మాటల్లోనే నాన్న వచ్చారు.

మధు :నీకు వెయ్యేళ్ళు ఆయిష్షు నాన్నా......

ధర్మారావు : నోర్మూయ్..... తండ్రిని నేనా ....నువ్వా.... నన్నే  దీవిస్తావురా....

మధు : అబ్బ.....బ్బే.... మాటవరసకు అంటారు కదా...అని...

ధర్మారావు : నీకుమాట - వీరగులు అంత  బాగా  తెలుసురా !  అయితే  కుండమార్పిడి సిద్ధపడు. లేకపోతే  ఈ  జన్మలో  మరి  మీ  అక్కయ్యకి  పెళ్ళి నేను  చెయ్యిలేను.

సునంద :  నాకు  తొందర  లేదు గాని  నాన్నా!  ముందు వీడి  పెళ్ళి  కానియ్యిండి  అర్జంటుగా ..... పెళ్ళి  పెళ్ళి అంటూ మహ  తొందర  పడి పోతున్నాడు.

మధు : అబ్బే....తొందరెందుకూ.....నాక్కొంచెం పనుంది...అలా వెళ్ళి వస్తాను....

ధర్మారావు : ఆగరా....ఆగు..... ఆగమన్నది నిన్నే... బంగారం లాంటి
 సంబంధం, అబ్బాయి ఎం .బి .ఏ  చేసాడు. నాగపూర్లో   ఉద్యోగం చేస్తున్నాడు... మీ అక్కయ్యకు చక్కని ఈడూ.. జోడూ... ఏమంటవ్.

మధు : బావగారికి వంటచేయడం వచ్చా....?

ధర్మారావు : అమ్మా సునందా.... ఇదేం తిక్క ప్రశ్నే... ఏమడుగుతాడో
                     అనుకుంటే వంట చేయడం వచ్చా అంటున్నాడు...
సునంద  :   నా బుర్రా...ఇలాగే తినేస్తున్నాడు... నాకు వంట చేసి పెట్టే మొగుడు రావాలని వాడి కోరిక.

ధర్మారావు : వాడి కోరికేమో గానీ.... వీడి నోటి చలవ కాబోలు...అబ్బాయి
 ఎం .బి .ఏ  చదువుకున్నా ఆ కుర్రాడు  ఇల్లు అద్దంలా  ఉంచుకున్నాడు... నేను వెళ్ళిన పూట... స్వయంగా వంట
 చేసి పెట్తాడు సుమా...

మధు : ఓ.కే... అయితే నేను పెళ్ళికి ఒప్పుకుంటున్నాను...

సునంద  :  మధూ...పెళ్ళి నాకురా..నువ్వు ఒప్పుకోవడమేంటి మధ్యలో..

ధర్మారావు : లేదమ్మా వాడే ఒప్పుకోవాలి... అతనికి ఓ చెల్లెలుంది
 అందుకని కుండమార్పిడికి అయితేనే సిద్ధపడమన్నాడు.

మధు : కుండమార్పిడా ...ఎందుకూ....

సునంద  : ఆగండి నాన్నా....వాడికి నేను చెప్తాను...మీ బావగారికి  నువ్వు వండి పెట్తాలిరా......

ధర్మారావు :ఒరేమధూ... ఆపిల్ల బ్.ఏ దువుకుంది...అందంగా ఉంటుంది .... నీ మాట  చెప్తే.....

సునంద  : నాన్నా....ఆ పిల్లకు వంట వచ్చా...

 మధు : నిజమే ...అది కనుక్కో ముందు...

ధర్మారావు : అక్కడే ఉన్నదిరా చిక్కు... ఆ పిల్లకు అంతగా వంటలు రావు   అయినా ఫరవాలేదు......

మధు :  ఫరవాలేదంటే...

ధర్మారావు : అదేరా.... ఎవరో పార్వతని .... కుకింగ్ ప్రాక్టీషనర్ దగ్గర....

మధు : ఆవిడ దగ్గరా...!

సునంద  : భేషుగ్గా  ఉంటుంది....

ధర్మారావు : ఆవిడ దగ్గరే ... వంటా వార్పూ....నేర్చుకుంటానంటోంది...
ఈ మధ్య వంట చేయడంకూడా..కోర్సుగా పెడుతున్నారటగా.

మధు : నాన్నా... వద్దొద్దు...  ఆవిడ దగ్గిర మాత్రం నేర్చుకోవద్దు....

సునంద  : వంటావార్పులకూ...కుండమార్పిడికీ.... ఇప్పటికిరా  పొంతనకుదిరింది....ఈ పెళ్ళికి నేను ఒప్పేసుకుంటున్నాను.

మధు : ఒద్దూ ...ఒద్దూ....ఒద్దూ ....!

ధర్మారావు : ఏమిటమ్మా....ఇలా అరుస్తాడు...

మధు : నీకేం తెలుసు నాన్నా .... నా బ్రతుకు  పాములటోస్టు...కప్పల
ఊరగాయి...అయిపోతుంది...అంతకన్నా, అక్క దగ్గరే వంట  నేర్చుకుని....అక్కకే వండి పెడతాను....

సునంద  : మరి అర్జంటుగా పెళ్ళిరా....

మధు : అంతకన్నా అర్జంటుగా ముందు నేను వంట నేర్చుకోవాలి...

ధర్మారావు : శుభం...మీరో ఇంటివారైతే....అన్నీ అవే వంట పడతాయ్.